منتظر مهدی

​‍ ‍ ‍ ⭕️ تمثال زیبایی از استاد قرائتی:
لطفاً بخونید?
?شما سوار یه اتوبوسی میشی،

میشینی کنار یکی، بوسیگارش اذیتت میکنه…?

میری اونور تر کنار یکی دیگه میشینی، دهنش بو سیر میده…?

میری اونورتر میشینی میبینی یکی بچش خرابکاری کرده…?
?درسته تحمل این وضع سخته… 

اما شما نمیتونی از اتوبوس بری بیرون چون اصل اتوبوس سالمه…??
?چون راننده اتوبوس سالمه…
?شما برای رسیدن به مقصد نیاز به اتوبوس سالم و راننده سالم داری…
?جمهوری اسلامی و #رهبری این نظام مصداق اتوبوس سالم و راننده سالم است…??
?اگر این اتوبوس رو ترک کنید دیگر اتوبوس ها شمارو به مقصد نمیرسونه…

?اتوبوس #آمریکا رو ببینید…

?اتوبوس #اروپا رو ببینید…

?هم اصل اتوبوسش ناسالمه هم رانندش مَسته…

?حالا یه #مسئولی خطایی میکنه… 

دلیل بر ناسالم بودن اصل نظام و راهبرد آن نیست…
?پس نباید از اوتوبوسی که چون مسافرانش خلاف دارن ولی اصلش سالمه و رانندش سالمه بیرون آمد…
?چون اتوبوس و راننده ی سالم دیگری وجود ندارد…
?پس باید بود و خلاف مسافری را هشدار داد و جلوگیری کرد…
?باید خلاف #مسئولی را هشدار داد و جلوگیری کرد…
ولی از #اصل_نظام و #رهبری نباید روی گردانیم…

اصلا دین و دینداری هم همینگونه است.

​امام صادق عليه السلام :

إِنَّ المُؤمِنَ يَغبِطُ و َلا يَحسُدُ و َالمُنافِقُ يَحسُدُ و َلا َیغبِطُ؛

مؤمن غبطه مى خورد و حسادت نمى ورزد، منافق حسادت مى ورزد و غبطه نمى خورد. (غبطه آن است كه آرزو كنى آنچه ديگرى دارد، داشته باشى بدون اينكه آرزوى نابودى نعمت ديگرى را داشته باشى و حسد آن است كه بخواهى نعمتى را كه ديگرى دارد، نداشته باشد).

كافى(ط-الاسلامیه)، ج2، ص307، ح7

​مام جعفر صادق(ع) نیز در رابطه با حسد فرموده است: «اصول الکُفر ثَلاثَه؛ الحرص و الاستکبار و الحسد؛ اساس کفر سه چیز است؛ حرص، تکبر و حسد». همچنین، حضرت امام علی(ع) در این رابطه فرموده است: «بخیلان و حسودان لایق مصاحبت و همنشینی نیستند و همین در وصف حاسدان بس است که حق تعالی فرموده است: «وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ؛ و از شر [هر] حسود آنگاه که حسد ورزد»، (فلق/۵)، پس از شر حاسدان و بخیلان پناه به رب جلیل بریم و بخل نکنیم و حسد بر کسی نبریم که اول گناهی که در آسمان و زمین کرده شد، حسد و بخل بود که شیطان در آسمان به آدم(ع) حسد برد و به لعنت خدا گرفتار شد».

​امام على عليه السلام:

اَلحَسَدُ لايَجلِبُ إِلاّ مَضَرَّةً وَغَيظا يوهِنُ قَلبَكَ وَيَمرِضُ جِسمَكَ؛

حسادت نتيجه اى جز زيان و ناراحتى كه دلت را سست و تنت را بيمار مى گرداند به بار نمى آورد.

(بحارالأنوار، ج73، ص256، ح29)

​امام صادق عليه السلام :

إِنَّ المُؤمِنَ يَغبِطُ و َلا يَحسُدُ و َالمُنافِقُ يَحسُدُ و َلا َیغبِطُ؛

مؤمن غبطه مى خورد و حسادت نمى ورزد، منافق حسادت مى ورزد و غبطه نمى خورد. (غبطه آن است كه آرزو كنى آنچه ديگرى دارد، داشته باشى بدون اينكه آرزوى نابودى نعمت ديگرى را داشته باشى و حسد آن است كه بخواهى نعمتى را كه ديگرى دارد، نداشته باشد).

كافى(ط-الاسلامیه)، ج2، ص307، ح7